آتش خشم

آتش خشم:

غضب یکی از قوای اصلی روح است که اگر کنترل نشود قدرت عظیم ی است برای جهنمی کردن انسانها.

گاهی ما انسانها خیلی عصبی میشویم خوب این عصبی شدن در ذات ما است و شاید حق انتخاب نداشته باشیم که عصبی شویم یا خیر اما اینکه چه کنش و واکنش از خود نشان بدهیم بسیار مهم است آیا با تدبیر عمل میتوانیم یا بدون تدبیر در آنجا میتوانیم انتخاب کنیم که انسان باشیم یا حیوان.

حیوانات همه این قوه یی غضبیه را دارد ولی تا خشمگین شود سریع عکس و العمل نشان میدهد و قدرت تشخیص هیچ چیز را در آن هنگام ندارد

انسانها در هنگام خشم و غضب دو گونه هستند.

1: یکعده مثل حیوانات سریع عکس و العمل فزیکی نشان میدهد به خودش یا اطرافیانش صدمه میزند یا با سخنان زهر آگین به آنها می تازد.

2: یکعده در هنگام خشم و غضب مثل صالحان و اولیاء خداوند خدا را یاد میکند و به یاد خدا دلش را آرام میکند سپس رضایت خدا را در سیره انبیاء الهی میسنجد و فکر میکند که در این شرایط اگر پیامبر میبود چیکار میگرد یا فلان شخص صالح یا معصوم اگر میبود چیکار میکرد و به همین معیار های یاد شده تشخیص میدهد که چگونه عمل کند. و قطعا آنانی موفق هستند که همیشه و در هر کار رضایت خدا در نظر و میگرند و اعمال شان را از این فیلتر مهم و سرنوشت ساز عبور میدهد.

1400/11/8
سید محبوب هاشمی

زیر سایه یی امید

 

✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

الزمر/53

_____________________________________

خداوند متعال در قرآن صریح دستور میدهد که نا امید نشوید!

این امید هست که در انسان قوت مید تا رشد کنیم
و زیر سایه امید به تکامل خواهیم رسید.
امید جوهری است که با داشتن اش همواره با انگیزه و کوشا خواهیم بود و با تمام قدرت بسوی موفقیت ، کامیابی و رستگاری حرکت میکنیم

همچنان از نداشتن این جوهر به ما جز منزوی شدن ، افسردگی گرفتن و بی ارزش شمردن خود چیزی نمیرسد.

پس چه خوب است که به این آیه یی شریفه خوب تامل کنیم و همیشه با امید زندگی کنیم.

سید محبوب هاشمی (1400/11/5)

✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾

دهکده انسانیت

مشخصات مقاله

عنوان	دهکده انسانیت
فرمت	pdf
حجم	2.48mb
نویسنده	سید محبوب هشمی
تعداد صفحه	3 ص

دانلودمستقیم

 

---

 

به نام خالق هستی!

بهشت لایی دستان توست آزاده
ملائیک ز خلقتت شگفت آزاده
خدا و عرش کبریا داند قدری تو و بس
الفبای خلقت برای توست آزاده

 

دهکده انسانیت:
بیایید با این مقدمه شروع کنیم
خداوند متعال خواست تحفه یی به عالم هستی بدهد یا بهتر است بگویم آقا و سرور به عالم هستی بدهد انسان را خلق کرد. بیاییم ببینیم انسان چی تفاوت با دیگر موجودات دارد.
ارسطو میگوید انسان دنیایی از عجایب است.
حالا فارغ از بحث بیولوژیکی چیستی انسان ، بررسی کنیم فاصله انسان تا انسانیت چیست؟
همانطوریکه ارسطو میگوید انسان موجود عجیبی است که کاملاٌ دقیق هم میگوید یک تفاوت عمده انسان با دیگر موجودات اینست که انسانها با صفتش عجین نیست در حالیکه دیگر موجودات بدون استثناء با فطرتش و صفتش عجین است ( از صفت و فطرتش جدایی ندارد ) مثلا پلنگ همان خاصیت درندگی را دارد و همیشه درنده هست. ولی فطرت ، صفت و نهاد انسان انسانیت است که بد بختانه تمام انسانها این خاصیت را ندارد.
حالا چطور انسان به انسانیت میرسد؟
باید کراماتش را بشناسد بعد از آن بطور ناخودآگاه به مسیر انسانیت میرود.
خداوند به پهنای عالم هستی موجودات بی شمار آفریده که  گاهاٌ انسان غرق حیرت میشود مهتاب به آن زیبایی آفریده که خود بنده ساعت ها می بینمش اصلاٌ خسته گی ، گرمی و سردی حس نمیکنم.
همین ستاره ها و کهکشان ها به قدری زیباست که بعضا انسانها با دیدن آنها خود خدا را گم میکند که در طول تاریخ شاهد بودیم. یا بیایم موجودات تحت البحری را بررسی کنیم بعضی های این موجودات کوچک به قدری زیبا آفریده شده که با دیدنشان آرزو میکنیم کاش مثل آنها بودیم ولی با این همه خداوند به انسان مدال ( لقد کرمنا بنی آدم ) را داد وبا آفریدن انسان افتخار ( احسن الخالقین ) را گرفت.
و واقعاٌ انسان موجود عجیبی است.
آهای!! راه دهکده انسانیت از کجاست؟
به این جمله دقت کنید " در دهکده انسانیت هیچکس مست نیست "
بلی دوستان اکثر ما مست هستیم حالا مست چی؟  بعضی ها مست پول اند بعضی ها مست قدرت همینطور مست شهرت ، مست علم ، مست امیال و.....
دقیقاٌ همین مستی مارا از قالب انسانیت جدا کرده است. وقتی از این مستی دور شدیم یا بهتر است بگویم او روح مقدس خداوند که در وجود ما هست را پیدا کردیم میرسیم به نقطه پایان آری به خودی خودی انسانیت.
ویژه گی های آن دهکده:
زیبایی خاص دهکده انسانیت آنست که همه موجودات هستی : گلهای زیبا ، درختان ، کوه ها ، پرنده های خوش آواز حتی گرگ های وحشی برای انسانهاست نه انسانها برای آنان چنانچه در وضعیت بیرونی ( خارج از این دهکده ) انسانها به خدمت دگر موجودات هستند و یکدیگر خود را قربانی پول ، دارایی ، مقام و....میکند.
و بخاظر چند وعده غذا و امیال شخصی کراماتش را زیر پای میکند و آدم میکشد. 
ولی داخل آن دهکده انسانها تمام چیزش را فدایی همنوعش میکند انسانهای آن دهکده به آن عقلانیت رسیده که میداند هیچ چیز ارزش اشک طفل خوردسال و مادر مریض اش را ندارد انسانهای آنجا به آن عقلانیت رسیده که زنده گی شان را وقف سفره های رنگین نمیکند انسانهای آنجا به آن عقلانیت رسیده که عزت نفسشان را با هیج چیز تبدیل نمیکند و بخاطر چند وجب خاک چند بشکه نفت ملتی را قتل عام نمیکند.. و چندین و یژه گی دگر.......
آری در آن دهکده فقط واژه های خوبی و سرود های همدلی میشنوی و در آن دهکده هر انسان تجلی گر نور خداوند هست که در درون او نهفته است. و واقعا خداوند لذت میبرد از چنین آفرینیش.
وسلام علیکم...                      

نوسینده : سید محبوب " هاشمی "(1398 )

زمستان به پهنایی زیباترین خاطرات

به نام خداوندی که سفیدی ها را آفرید!

سلام ای هوای دلنشین و پر طروات
خوش آمدی ای لباس پر صلابت
رنگ سفید طبیعت ارمغان آورده ای
ای که وقارت به ما بخشیده سعادت

تغییر و تبدیل جزء اسرار طبیعت آنگونه که طبیعت همیشه بطور یکنواخت وارنه گی های دارد و ما را همواره دیگر گونی های خود را نشان میدهد. اینبار مهمان یک دیگرگونی جذاب و زیبایی طبیعت هستیم.

آری زمستان از راه رسید! وای بعد از شنیدن کلمه زمستان سردی عجیبی را حس میکنم اما این سردی از جنس پاکی است  این سردی همیشه صفای در پی دارد.

خزان را که دیدیم کم کم طبیعت را لخت کرده خزان خیلی بی رحم رنگ سبز زیبای برگها را زرد کرد و به این اکتفا نکرد و آنها را از مادرانشان جدا کرد و بعد جدایی از مادر در آنها دیگر چندان ثبات دیده نمیشد همه یی شان متفرق شد و به هرسو پراکنده....

حالا زمستان آمده لباس جدید و سفیدی برای طیبعت به ارمغان میاورد لباس سفیدی که حتی یک لکه هم ندارد.
آبها در این فصل شکل درونی خویش را با کریستال(بلور) های زیبا و جذاب به نمایش میگذارد.

زمین آغوش خود را برای برف های سرد و سفید باز میکند دیگر حتی شوره زار ترین جایی زمین که نعمت سبزی بهار را نداشت اما لیاقت سفیدی برفی زمستان را به خوبی دارد.

حالا شبهای که برف دارد حتی بدون مهتاب هم تاریک نیست طبیعت برای ما آهنگ ها دارد آهنگ آرام بارش برف به روح های ما طرواتی خاصی میبخشد

و اینجا است که من افسوس میخورم افسوس از دنیایی درونی خود این جسم من گرم هست و طبیعت زمستان با بارش و برفش سرد! میخواهم ساعت باریدن برف را لمس کنم و از این حس دلنشین محروم نشوم اما بدنم با تناقض که سردی دارد طاقت نمیاورد....

نوشته سید محبوب هاشمی (1400/9/30)

زندگی شبیه دریا

به نام و یاد الله متعال

امروز رفتم در کنار دریاچه یی میخواستم مقداری آب بردارم
به این فکر افتادم که از کجایی دریا آب بردارم بهتر است؟
البته طبق احکام فقه آب جاری پاک است.
خوب من به خاطر این فکر کردم که کجایی دریاچه آلودگی اش کمتر است خوب یکجای که نشیب بیشتر داشت و آب از آنجا خیلی سریع جریان داشت گفتم از اینجا آب بردارم بهتر است.

آب را از آنجا برداشتم

اما تفکرات جدیدی مهمان ذهنم شد.
آنجا که آب سریع جریان دارد همانطور که آبش بیشتر پاک هست به همانگونه آلودگی ها را هم سریع میاورد.

خوب جریان های زندگی هم شبیه دریا است گاهی خیلی سریع و گاهی خیلی آهسته و کُند میگذرد اما اغلب این بازی ها به نفع ما نیست جالب است فرصت ها بسیار زود و سریع میگذرد اما مشکلات و ناهنجاری ها آهسته و کُند....
اگر مشکلات مان آهسته و کُند میگذرد دلیل اش اینست که از فرصت ها استفاده نکردیم...
《بعضی فرصت ها را باید شکار کرد!》

یک جریان دیگر که در زندگی همه تاثیر گذار است جریان عمر است اگر اینجا هم همان آب پاک را در آن سرعت که دارد شکار نتوانیم مجبوریم برای ما آلوده گی ها را میاورد...
پس جوانی یک فرصت است که خیلی زود میگذرد اگر استفاده نتوانیم پریشانی و پیشیمانی هایش همیشه آزار مان خواهد داد

امیدوارم جریانات زندگی را خوب درک کنیم و از آن خوب استفاده کنیم و همچنان فرصت ها را آگاهانه شکار کنیم
و از طروات عمر مان حداکثر فایده را در مسیر مثبت حیات خود ببریم

《ارادتمند شما سید محبوب》

1400/9/17

از این جا پرواز باید کرد!

به نام و یاد خدا!

تا زمان که بذر، تخم یا دانه یی که گیاه بیرون باشد هیچ اتفاقی نمیفتد!
دقیقا آنجا اتفاق میفتد که این دانه در دل خاک و تاریکی دفن کنیم آنجا است که تلاش میکند خود را از آن تاریکی و محدودیت نجات بدهد خوب بلاخره خود را بیرون میکند
اما تنها خود را نه!... که درون خود را بیرون میکند اینبار تمام زیبایی هایش را به رخ دنیا میکشد و خیلی بزرگتر، قدرتمندتر و  با ثمر بیرون میاید

این حدیث جالبی است
خیلی چیز ها به ما یاد میدهد
فکر کنم دیگر بفهمید چرا در این دنیا آمدید
چرا دستخوش این ناهنجاری ها هستید


از این جا پرواز باید کرد!

خوب این دنیا قصه دل خاک دانه نبات برای ماست اینجا هستیم تا رشد کنیم اینجا هستیم تا قدرت درونی خود را بی یابیم اینجا هستیم تا آماده شویم به ملکوت اعلی....

حالا دیگر میدانیم تا دانه یک گیاه خاک را تحمل نکند و به دل خاک دفن نشود هیچ آمادگی رشد و دنیایی بزگتر را نخواهند داشت!

سید محبوب هاشمی
1400/8/27

درسی از زنبور

یک روز در تابستان چشمم به زنبوری افتاد
لحظه یی خیره شدم.
نکته های گرفتم او خیلی با وقار بود
خیلی مغرور
با توان جسمی کامل
و با بال های گشوده
همچنان آماده یی پرواز
به زحمت توانستم یک عکس بگیرم
=======================
 و در خزان هم دوباره چشمم به زنبور افتاد
این بار زیاد تر نگاه کردم
زیاد مغرور نبود
وقار تابستانی اش را هم نداشت
خیلی ضعیف و نتوان بنظر میرسید
دیگر طمع گزیدن نداشت
خسته از پرواز بود
حتا حرکت هم نمیکرد
چسپیده بود به یک برگ
تا پناهی باشد برایش از سرما
_______________________________

دقیقا قصه همین است
این است داستان زندگی ما
نمیفهمیم چی وقتی از مستی کناره گیری میکنیم
واقعا چی وقت باید بخود بیایم
ارزش عمر فقط همین هست
گاهی بهاری دارد و گاهی خزان...
----------------------------------------------

سید محبوب هاشمی
1400/8/5

درسی از برف

برف من درس جالبی میدهد.
زمان که از آسمان برف میرزد و آرام آرم به زمین میرسد پوشش خوبی میشود برای اشغال های زمین اینک همه جا را سفید میبینیم و خوب و بد درست تشخیص داده نمیشود.

《این یک برخورد طبیعت با کثافات و اشغالی ها》

برخورد دوم اینگونه است:

در سواحل دریا های بزرگ و آب های شور زمان که اشغال میرزد از بس این آب به آن اشغال می تازد بلآخره نابودش میکند.

================================

درس از این موضوع برای ما چیست؟

خوب این موضوع مهم بود که خیلی وقت پیش باید میفهمیدیم ولی هنوز هم دیر نشده

ما وقتی گناهی را مرتکب میشویم در حیات دنیایی خود در خفا و باز هم خداوند با رحمانیت خویش به آن پرده می نهد باید بفهمیم این پرده و این پوشیش موقتی است ناگاه بهاری سر میرسد و برف ها ذوب میشود و تمام اشغال ها دوباره نمایان میشود.

خوب راه حل چیست؟

برای اینکه ما کوشیش کنیم رد ناپاکی ها را از زندگی مان برای همیشه پاک کنیم آن درس ساحل درسی خوبی هست برای ما ....
کاری کنیم که خداوند تمام ناپاکی ها ما را پاک کند و این فقط با "توبه" امکان پذیر هست که خداوند سرپوش همیشگی برای گناهان مان بماند.

نکته:
_______________________________________
ولی نکته قابل توجه اینست که بعضی پلاستیک ها هیچوقت در آب ها هم حل نمیشود و چاره اش فقط آتش هست.

یعنی خداوند نمیتواند در بعضی گناهان مان سرپوش بگذارد و آنجا باید حسابش را بدهیم که دقیقا این همان گرفتاری های عمومی یا حق الناس هست که خود ما باید در همین حیات حل کنیم
_______________________________________

سید محبوب هاشمی
1400/8/3

بازگشت باران

 

به نام و یاد حضرت یار!

امروز که از خانه بیرون شدم دیدم منظره یی جالبی شکل گرفته همه جا زیبا شده بود البته این از برکت اختلاط خزان و زمستان بود..

این درس جالبی دارد

احساسات با این مناظر شکل میگرد در واقع این احساسات هست که انسان را میسازد ما اگر دچار هر مشکل جسمی شویم با رفتن پیش داکتر حل میشود ولی این افسردگی های روحی و مشکلات که روان ما را خدشه دار میکند هیچ داکتری نمیتواند حل کند.

ما باید مشکلات مان را با طبیعت حل کنیم
واقعا طبیعت مرهم خوبی هست برای تمام
زخم هایمان....

ما قدر خود را نمی دانیم حالا ببینید این
قطره هایی باران که از زمین رفته بود به آسمان
باز هم باز میگردد تا نیاز هایی مارا بر آورده کند.

بازگشت و ظهور باران به شکل برف هم طبیعت را برای ما شکوفا میکند و هم ذخیره یی هست برای نیاز های مادی ما..

خدایا شکرت که اینقدر به ما ارج مینهی و دوست مان داری

 

در طبیعت چی میگذرد؟

بهاری بود و ما را هم شبابی و شکر خوابی

چه غفلت داشتیم ای گل شبیخون جوانی را

شهریار

کم کم به آخر خزان نزدیک میشویم هر فصل سال درس های دارد اما فکر کنم خزان بیشتر...

برای من خزان استاد خیلی خوبی هست واقعا تنها فصل هست که مرا متوجه طبیعت میساز البته این توجه عجین با تامل و تفکر هست.

خوب که ببینیم خزان در زندگی ما تکراری است هر سال یکبار میبینیم و میگذرد و در دنبالش فصل سرد زمستان همراه با زیبایی های بی نظیر میاید.
این زمستان که میاید با تمام زحمات و سردی اش یک شفافیت خاص به طبیعت میدهد که این شفافیت خیلی مهم هست.

به هر حال از موصوع دور نشویم گفتم خزان برای ما تکراری است اما به موجودات اطراف ما خیلی فرق میکند این تکرار طاقت فرسا برایشان خیلی زحمت دارد.
برگها را میبینی که چطور رنگ باخته و کم کم از مادرش جدا میشود او مجبور است به پایین برود دیگر کم کم از صدایی زیبایی قناری ها و آهنگ دلنشین دیگر پرندگان محروم میشود. یا حشرات را میبنی چطور بال و پر میزند برای ماندن با آنکه طبیعت را خیلی دوست دارد اما طبیعت چی ناجوان مردانه تردش میکند مجبور است برای یک مرگ آماده شود...

این تحولات با زندگی ما خیلی ساز گاری دارد کاش کمی چشم باز کنیم و بفهمیم که در طبیعت چی میگذرد!

 

سید محبوب هاشمی 

11 میزان 1400 ه.ش